ก่อนเข้าห้อง คุณหมอก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้า ขึ้นไปนอนรอบนเตียง เอ็กซเรย์ ซักพักพยาบาลก็เข็นอุปกรณ์เข้ามา ห่อใส่ผ้ามา เวลาเปิดแอบมองนิดนึง ที่ไม่อยากมองเยอะคือไม่อยากเห็นอุปกรณ์ที่มันแหลมๆน่ะ เห็นยาที่เขาจะฉีดเป็นขวดน้ำยาสีออกชมพู ก่อนฉีดพยาบาลจะถามว่าเรามีแพ้อาหารทะเลไหม เพราะน้ำยามันเป็นไอโอดีนน่ะ คุณหมอที่ทำเป็นคุณหมอผู้ชาย ยิ่งใกล้เวลาทำ ขาชักเริ่มสั่น คุณหมอบอก เหมือนตรวจภายในนั่นแหละไม่ต้องเกร็ง
เริ่มเลย เปิดผ้าปุ๊บ พยาบาลให้เราไถลลงไปให้ชิดปลายเตียง ขาชิดก้น และอ้าขาออก อุปกรณ์แรก ก็ปากเป็ดเข้าไปเลย หมอบอกอย่าหนีบครับ ให้เบ่งๆ ok ok สูดหายใจเข้าลึกๆ หายใจออกทางปาก ค่อยๆผ่อนลมหายใจ ก็ช่วยได้นะ แต่ก็ยังมีแอบหนีบไอ้ปากเป็ดอยู่ ทำความสะอาดโดยการใช้น้ำยาเข้าไปเช็ดก่อน เอาขาลงได้ ขยับขึ้นไปตรงกลางเตียง พยาบาลช่วยดันด้วยล่ะ หมอหยิบอุปกรณ์ หลอดยาวสำหรับฉีดออกมา จะฉีดน้ำยานะครับ จะรู้สึกได้เลยเวลามีน้ำวิ่งเข้าท้องและแยกออกข้างๆสองข้าง เหมือนปวดประจำเดือนเป๊ะๆเลย ระดับความปวดเต็มสิบ เอาไปสักแปดละกัน ยังพออดทนได้ แต่ก็ปวดอ่ะนะ จากนั้นก็เป็นเครื่องเอ็กซเรย์ ตอนแรกได้หมอกับพยาบาลคุยกัน มันมีอะไรบังอยู่ ตาเราเหลือบไปมองเห็น เทบกาวน่ะซิ มันติดอยู่ที่ กระจก ก็เลยบอกพยาบาล สงสัยจะลืม ถ่ายภาพเอ็กซเรย์สามภาพ พอเสร็จแล้ว พยาบาลถามว่าเจ็บไหมเวลาฉีดสี ก็ไม่เจ็บนะแค่รู้สึกไม่สบายท้องเวลาน้ำยามันไหลเข้าไป อันแน่พยาบาลไม่เคยล่ะซิ พยาบาลยิ้มแล้วส่ายหน้า
สรุป ฉีดสีดูท่อนำไข่ว่าหายตันหรือยัง "หายแล้วทั้งสองข้างเลย "
เหมือนของขวัญเนอะ วันนี้วันเกิดตัวเองด้วย ดีใจล่ะ
เพราะก่อนฉีด คุณหมอก็บอกว่า คุณหมอก็หวังว่าเราจะหายแต่ว่าเคสอย่างเราเนี่ยมันแบบรุนแรงมาก
ความหวังตอนนั้นมันก็ไม่ค่อยมีอ่ะนะ แต่ตอนนี้ซิ....โปรดติดตามตอนต่อไป เย้ ฉันไม่ต้องพึ่งเด็กหลอดแก้วแล้ว ไม่ต้องเจ็บตัว ไม่ต้องฉีดยากดฮอโมนส์ ไม่ต้องมีอาการวัยทองอีกแล้ว เคยอ่านหนังสือ ที่คุณปรียานุชเขียน ก็ยังนึกว่า เรายังโชคดีกว่าเขาจัง ก่อนหน้านั้นก็กลัวจะเป็นอย่างคุณปรียานุช กลัวกระดูกหักง่าย แต่เราก็กินแคลเซียมเสริมเข้าไป คงไม่เป็นอะไรเยอะ แต่บางทีเวลานั่งไขว่ห้าง แอบปวดเข่านิดนึงใจก็จะเสียวๆอยู่บ้าง และอาการที่เคยเป็นเช่น ร้อนวูบวาบ ขี้หลงขี้ลืม หวังว่ามันจะหายไป
วันนี้เจอแต่เรื่องดีๆ ไปไหนก็มีคนอวยพร ได้รับฟังข่าวดี ได้ของขวัญ จากที่สงสารก็ได้ดีใจกับตัวเองบ้างเสียที
